Otan Agapas

Αρχίζω πάλι δυστυχώς
Να σε ζητάω σαν τρελός
Και μες τη ζάλη του μυαλού
Νοιώθω πως δίνεσαι αλλού

Μες στον καθρέφτη μια σκιά
Μου τάζει έρωτα αλλά…
Ξέρω στην τρέλα μ’ οδηγεί
Λείπω εγώ,λείπεις κι εσυ

Όταν αγαπάς
Σε λιμάνια,σταθμούς και σε τρένα πηγαίνεις και τρέχεις και πας
Όταν αγαπάς
Δεν υπάρχει γραμμή να χωρίζει τι θέλεις τι πρέπει,τι μη
Όταν αγαπάς
Το μυαλό δεν μιλάει η καρδιά απαντάει σε ό,τι ρωτάς
Όταν αγαπάς
Μα εσύ δεν μ’αγαπάς

Λέξεις και όνειρα στεγνά
Σαν τα καράβια στη στεριά
Σκουριάζω μόνος μου κι εγω
μακριά απο σένα πως να ζω;

Αργοπεθαίνει η μοναξιά
Η ελπίδα κλαίει στα κρυφά
M’ολο το είναι με οδηγείς
Φωνάζω δεν μ’ακούει κανείς!